Umag

Jaaaahh, ik ben eindelijk aan het cruisen. De afgelopen dagen in Koper werd ik langzaam wat moedeloos omdat mijn vertrek steeds verder werd uitgesteld. Maar vandaag om 11:15 heb ik de trossen los gegooid. Mijn eerste tripje was een bescheiden tripje, 17 mijl naar Umag. De uitdaging van vandaag zou het in en uitklaren worden. Het uitklaren ging verrassend eenvoudig. Eerst lang de politie, en daarna naar de Capitanja ( soort super havenmeester, en tevens vertegenwoordiger van de regering). Een beetje glimlachen, en ik mocht Slovenie verlaten. En toen..... Zorgen. Alle mensen die voor mij vertrokken moesten allemaal de boot afmeren naast de Capitanja voor inspectie en diverse stempels verzamelen..... En ik mag gewoon wegvaren? Toch gek. Voor de zekerheid het een en ander toch maar nagevraagd bij de receptie van de Marina. De vrolijk glimlachende meiden zeiden dat alles in orde was. Iedereen is blijkbaar opgelucht dat ik echt Koper verlaat. Omdat de wind wat te wensen over liet, en het kleine beetje dat er stond ook nog eens tegen was besloot ik het eerste stuk op de motor te doen. Een mooie kans om mijn elektrische stuurautomaat eens te testen en te kalibreren. Het laatste stukje, reeds in Kroatische wateren, toch maar even de zeiltjes gehezen. Heerlijk, gewoon zeilen.



Zeilen!!!

 De aanloop in Umag is vrij nauw door ondieptes, en vlak voordat ik tussen de tonnen door wilde varen kwam er een dure grote speedboot met veel te grote snelheid aan varen. Helaas had hij voorrang, en ik heb hem netjes de ruimte gegeven. Bij de pier waar je moet afmeren om in te klaren, parkeerden ze de speedboot precies in het midden. Ik paste er niet voor en ook niet achter. Mannen!

Mijn sentiment werd gedeeld door de vrouwelijk politie agente die het inklaren voor haar rekening nam. Ook hier de aanpak maar laten zijn vriendelijk glimlachen, en dan maar zien hoe het loopt. Na pak hem beet een minuut of twintig allerlei vragen beantwoord te hebben, en diverse formulieren nogmaals getekend te hebben dacht ik dat het allemaal wel geregeld zou zijn. Maar nee. Eerst nog naar de havenmeester. De agente bood onmiddelijk aan om me te lopen naar de havenmeester, om zeker te zijn dat alle papieren in orde zouden zijn, anders kon heea nog geregeld worden. Daarna zou ze mijn touristen visum in orde maken.

Bij de havenmeester werd ik hartelijk welkom geheten. Hij kende mijn boot al. Hij had de Madame Curie een dag of wat geleden op de AIS in Koper zien liggen. En dat fluisterde hij me toe, iemand had een maand of 2 geleden een hele mooie foto van mijn boot geupload, dus toen ik binnen voer wist hij gelijk dat het de Madame Curie was. Dit proces verliep vlekkeloos. De benodigde vergunningen/belastingen vielen mee, maar 1730 kuna. Heb nog niet uitgerekend hoeveel dat nou precies is. Maar je wordt er wel ongeveer een uur voor vermaakt.



5 meter naast het politiekantoor

  Gelukkig kwam de behulpzame politieagente naar me toe met alle gestempelde papieren. Alles was geregeld. Bij het verhalen naar mijn ligplaats schoot ze onmiddelijk te hulp. Sterker nog, ze regelde gelijk een mannelijke collega om ook mee te helpen. Na een minuut of 10 kwam ze toch nog even vragen of alles ok was. Een warmere inklaring zou ik me niet kunnen voorstellen. Ik voel me wel een beetje de atraktie van de dag.

Umag