Umag

Jaaaahh, ik ben eindelijk aan het cruisen. De afgelopen dagen in Koper werd ik langzaam wat moedeloos omdat mijn vertrek steeds verder werd uitgesteld. Maar vandaag om 11:15 heb ik de trossen los gegooid. Mijn eerste tripje was een bescheiden tripje, 17 mijl naar Umag. De uitdaging van vandaag zou het in en uitklaren worden. Het uitklaren ging verrassend eenvoudig. Eerst lang de politie, en daarna naar de Capitanja ( soort super havenmeester, en tevens vertegenwoordiger van de regering). Een beetje glimlachen, en ik mocht Slovenie verlaten. En toen..... Zorgen. Alle mensen die voor mij vertrokken moesten allemaal de boot afmeren naast de Capitanja voor inspectie en diverse stempels verzamelen..... En ik mag gewoon wegvaren? Toch gek. Voor de zekerheid het een en ander toch maar nagevraagd bij de receptie van de Marina. De vrolijk glimlachende meiden zeiden dat alles in orde was. Iedereen is blijkbaar opgelucht dat ik echt Koper verlaat. Omdat de wind wat te wensen over liet, en het kleine beetje dat er stond ook nog eens tegen was besloot ik het eerste stuk op de motor te doen. Een mooie kans om mijn elektrische stuurautomaat eens te testen en te kalibreren. Het laatste stukje, reeds in Kroatische wateren, toch maar even de zeiltjes gehezen. Heerlijk, gewoon zeilen.



Zeilen!!!

 De aanloop in Umag is vrij nauw door ondieptes, en vlak voordat ik tussen de tonnen door wilde varen kwam er een dure grote speedboot met veel te grote snelheid aan varen. Helaas had hij voorrang, en ik heb hem netjes de ruimte gegeven. Bij de pier waar je moet afmeren om in te klaren, parkeerden ze de speedboot precies in het midden. Ik paste er niet voor en ook niet achter. Mannen!

Mijn sentiment werd gedeeld door de vrouwelijk politie agente die het inklaren voor haar rekening nam. Ook hier de aanpak maar laten zijn vriendelijk glimlachen, en dan maar zien hoe het loopt. Na pak hem beet een minuut of twintig allerlei vragen beantwoord te hebben, en diverse formulieren nogmaals getekend te hebben dacht ik dat het allemaal wel geregeld zou zijn. Maar nee. Eerst nog naar de havenmeester. De agente bood onmiddelijk aan om me te lopen naar de havenmeester, om zeker te zijn dat alle papieren in orde zouden zijn, anders kon heea nog geregeld worden. Daarna zou ze mijn touristen visum in orde maken.

Bij de havenmeester werd ik hartelijk welkom geheten. Hij kende mijn boot al. Hij had de Madame Curie een dag of wat geleden op de AIS in Koper zien liggen. En dat fluisterde hij me toe, iemand had een maand of 2 geleden een hele mooie foto van mijn boot geupload, dus toen ik binnen voer wist hij gelijk dat het de Madame Curie was. Dit proces verliep vlekkeloos. De benodigde vergunningen/belastingen vielen mee, maar 1730 kuna. Heb nog niet uitgerekend hoeveel dat nou precies is. Maar je wordt er wel ongeveer een uur voor vermaakt.



5 meter naast het politiekantoor

  Gelukkig kwam de behulpzame politieagente naar me toe met alle gestempelde papieren. Alles was geregeld. Bij het verhalen naar mijn ligplaats schoot ze onmiddelijk te hulp. Sterker nog, ze regelde gelijk een mannelijke collega om ook mee te helpen. Na een minuut of 10 kwam ze toch nog even vragen of alles ok was. Een warmere inklaring zou ik me niet kunnen voorstellen. Ik voel me wel een beetje de atraktie van de dag.

Umag

Hehe

Eindelijk!! Mijn avontuur is begonnen. Het was best leuk om in Koper te verblijven, maar voor zeilen en nieuwe plekken ontdekken ben ik naar de Middellandse Zee gekomen. Vanmorgen eerst nog even langs de douane, een dependance van het ministerie van transport en de politie. Nee, je kan Europa niet zomaar verlaten. Daarna kan mijn avontuur officieel beginnen. De teller staat op 0. Mijn eerste stukje varen is naar Umag, in Kroatie. Dit is een van de havens waar ik kan inklaren in Kroatie. In Kroatie zijn ze niet kinderachtig, om in het land te mogen varen moet ik al een kleine 300 euro neertellen. 180 om als boot binnen te komen, 100 euro als vuurtoren belasting, en dan nog 20 euro wat mij niet helemaal duidelijk is geworden waar het nou precies voor is. Maar ja, wat is nu 300 euro voor een jarenlange droom?

Toerist uithangen

Nog even een kort berichtje voor al diegene die zich afvragen wat ik gedaan heb ik Koper in afwachting van de post. Op aanraden van mijn ouders ben ik een dagje naar de Grotten van Postajnska geweest. Dit stelsel van druipsteen grotten strekt zich ondergronds uit overongeveer 20km. Als je afhankelijk bent van openbaar vervoer is voorbereiding essentieel. Dus na een avondje internetten wist ik precies welke bus en treinen ik diende te nemen. Op het station aangekomen bleken er geen treinen te rijden.... Maar gelukkig werden er bussen ingezet. Om vergissingen te voorkomen hadden ze de bus gewoon op het perron geparkeerd, wel zo duidelijk. De aansluitende trein ruim gehaald, en daarna in het plaatsje Postajnska uitgestapt. Vandaar met de bus naar de grotten..... maar ondanks mijn voorbereiding blijkt de werkelijkheid in het voorseizoen toch anders. Alle bussen naar de grotten rijden pas vanaf de zomer.  Nee, bij het kasteel, ik had een combinatiekaartje gekocht, kun je nu niet komen met openbaar vervoer....
Na een stevige wandeling toch bij de grotten gekomen. Als kuddedier heb ik in het treintje gezeten, en daarna achter alle Aziaten aan gelopen om de groten te bewonderen.

Dit treintje rijdt wel in het voorseizoen

Afgelopen dinsdag ben ik nog een dagje naar Trieste geweest. Ik heb daar het meest schattige cappuccinootje gedronken. Heerlijk op een Italiaans terras, voor maar 85 euro cent.

AIS II

Nu maar kijken hoe lang deze soldeeractie het houdt!
Weer zichtbaar.

AIS

Momenteel staat mijn positie even niet op de site. Het blijkt dat ik niet zo goed ben in solderen, en de antenneverbinding is te slecht om de positie te kunnen zenden. Morgen probeer ik het te verhelpen.

Bora

Afgelopen zondag en maandag stond ik helemaal klaar om te vertrekken richting Piran. Sterker nog, ik heb er mijn wekker voor gezet. Maar direct toen ik wakker werd wist ik dat het weliswaar mooi zonning was, maar dat er ook een stevige bries stond. Een krachtje 7-8. Bora is een lokaal fenomeen, het is koude lucht, die zich achter de alpen bevindt, die ineens over de bergen heen valt. Ik had er natuurlijk wel over gelezen, maar weet nu ook dat het inderdaad ineens kan komen opzetten bij stralend blauwe luchten. Dus toen maar probleemloos overgestapt naar plan B. Er gaat ook een bus naar Piran. Dus mijn toeristische schoenen aangetrokken en vertrokken richting Piran, Izola, en Portoroz.


Piran

 Aangekomen in Piran was ik erg blij dat ik niet naar Piran gezeild was. De bootjes lagen behoorlijk te stuiteren in het hele kleine haventje. Zoals je op de foto van Piran ziet, staat aan de rechter kant van de foto een behoorlijke zeegang, en is het bij het haventje relatief vlak (links). Hier onde nog een detail foto genomen net rechts van de kerk. Behoorlijke golven!!!

Momenteel lig ik nog steeds in de haven in Koper, en zodra ik belangrijke post uit NL heb ontvangen, dan vertrek ik rechtstreeks naar Kroatie. Ik durf geen voorspelling meer te doen van wanneer dat is. Maar voorlopig geniet ik hier van het zonnetje, ontbijtjes op het achterdek, en gewoon een beejte uitslapen.

Hier doe ik het voor, heerlijk in kuip, in het zonnetje

Paniek in het toiletgebouw

Al sinds ik aangekomen ben ik Koper zijn er mannetjes de dames douches en toiletten aan het verbouwen. Geen nood, een paar A4tjes op wat deuren geplakt en dames kunnen ineens ook gewoon op een heren toilet.  Uiteraard voelen de medewerkers van de jachthaven zich wat bezwaard dat het nu zo'n zooitje is, tenminste dit vertellen ze meerdere malen per dag, maar het is niet anders. Tot vanmorgen.......
Om kwart over acht, een zeer schappelijk tijdstip als je geniet van een sabbatical, stond ik bij de heren, oja nu dames, douches om uitgebreid te soppen. Waren de bouwvakkers maar vast op eigen initiatief begonnen met het uitbikken van de heren douches!!! Met mijn slaperige hoofd maar even nagevraagd waar ik nu kon douchen. Toen was het paniek. De medewerkers van de jachthaven voelde zich bijzonder opgelaten, de bouwvakkers zouden pas de heren douches slopen als die van de dames gereed waren. Alleen de deuren moesten nog geinstalleerd worden.  Onmiddelijk gingen 2 medewerkers van de jachthaven zich er mee  bemoeien, alles zou over 5 minuten geregeld zijn, dan hingen de deuren er in, zou het water warm zijn, en.....dat moesten de bouwvakkers alleen nog even doen.  Lichaamshouding van de bouwvakkers sprak boekdelen, dit zou langer gaan duren. Eerst maar even ontbijten, een kopje thee, en dan nog maar eens kijken of het ging lukken. De "marina staff" was erg druk, maar de bouwvakkers lieten zich niet gek maken. Achter de in allerhaast opgehangen deur, met mijn kleding op een speciaal neergelegd schoon stukje vloerbedekking heb ik heerlijk gesopt. De bouwwerkzaamheden zijn gedurende het douchen even tijdelijk stil gelegd, want de marina staff vond het zo al erg genoeg. Toen ik terug liep naar mijn boot begon het bikken weer.

Aangekomen

Na alle stress van de afgelopen weken ben ik vandaag aangekomen in Koper. Heerlijk weer, zonnig, strak blauwe hemel, en geen wind. Madame Curie heeft het transport prima doorstaan!!! Vanmiddag lekker een beetje gerommeld aan boord. Of nou ja, eigenlijk een poging gedaan om de rommel een beetje aan kant te krijgen. Tijdens de hectiek van het vertrek uit Nederland heb ik alle spullen gewoon aan boord gesmeten. Morgen worden de masten geplaats, die laatste essentiele werkzaamheden verricht, en dan............... eindelijk een paar nachtjes lekker slapen. Dan kan het sabbatical gevoel echt beginnen.


Stootwilletje vergeten



Afscheid

Om alle collega's die al minstens anderhalf jaar naar alle verhalen over het klussen aan mijn boot luisteren, nu eindelijk eens een kans te geven om Madame Curie te bewonderen heb ik een afscheidsborrel georganiseerd. Het weer was fantastisch, en met de vlaggetjes gehezen wat het een feestelijk geheel.