Comfort

Veel te lang geleden heb ik mijn site bijgewerkt, maar in Cagliari had ik na de eerste dag geen internet meer aan boord, en voor een cafe moest ik 20 minuten door de hitte lopen. Dus ja, dan krijgen andere dingen prioriteit.

Omdat ik de eerste nacht van een oversteek altijd het moeilijkst vind, vertrek ik meestal rond een uur of 4 uit de haven. Kan ik 's middags nog een beetje relaxen, slapen, en ben ik fris en fruitig als de nacht valt. Om te laten zien hoe "wild" het water is hier een paar foto's.

Laatste hoekje Sicilie.

Dit is het ruigste wat het is geweest. Het grootste gedeelte van de reis stond er bijna geen wind. Er stond ongeveer windkracht 1 of 2, maar ik had wel wind mee. De tweede dag, hield de autohelm stuurautomaat er mee op!!!. Ik had hem al minstens 10 keer uit elkaar gehaald, de contacten opnieuw gesoldeerd, het apparaatje via het dealer menu opnieuw ingesteld, en nu gaat hij stuk op iets simpels als een aandrijfriem!!!! En natuurlijk had ik daar geen reserve van bij me. Ik ben altijd sceptisch over electronica, maar nu was het echt de mechanica die het begaf.

Meestal vaart Madame Curie onder zeil gewoon recht door, behalve bij voor de windse koersen. En ja, die heb ik elke dag gehad. Dus werd ik veroordeeld to veel sturen. 's Nachts, als de wind helemaal weg viel, dan dobberde ik maar wat, zodat ik in iedergeval kon slapen. Een paar uurtjes op de motor, wat ik normaal gesproken zou hebben gedaan, ging niet. Op de motor heb je echt de stuur automaat nodig. Dus dan maar dobberen. Het resulaat is dat ik 136 uur over een oversteek van 274 mijl heb gedaan. Langzaamte record.

Maar ik heb elke dag kunnen koken, genieten van zondondergangen, en er zijn geen golven geweest die me heen en weer hebben gegooid. Dus ja, het was zeer comfortabel.

Wat een verschil met de video's van de vorige oversteek!!!!