Madame Curie op vakantie

Madame Curie maakt weer een nieuwe reis deze zomer. Om ook de avonturen van deze zomer te volgen klik hier.

maandag 22 augustus 2011

Ben in Cagliari

Ben vanmorgen om 7 uur aangekomen op Sardine. Het was absoluut een comfortabele oversteek, heb er alleen heeeel lang over gedaan. Uitgebreider verslag volgt. Ga nu eerst nog een kleine siesta houden!

woensdag 17 augustus 2011

Oversteek naar Sardinie.

Morgen, de 16e, vertrek ik naar Sardinie. Omdat de vorige oversteek is tegen gevallen, zie ik nu best op tegen deze oversteek. Het is pak hem beet 300 mijl, en ik denk dat ik er wel 5 tot 6 dagen over doe. De stroming staat namelijk tegen. Toch is het raar dat een slechte oversteek maakt dat je meer opziet tegen nieuwe oversteken. Ik heb zelfs al voorzichtig gekeken of ik mijn Atlantisch traject iets kan verkorten door een extra tussenstop te maken in Lagos (Portugal). Ik hoop dat deze oversteek reuze meevalt, en veel confortabeler is. Dat zou een hoop rust geven voor nieuwe oversteken.

Ik laat het jullie weten als ik aangekomen ben op Sardinie!

dinsdag 16 augustus 2011

Sicilie

Natuurlijk is er veel te bezichtigen en te genieten op Sicilie. En bovendien zijn mijn ouders een klein weekje komen meezeilen.

Voordat mijn ouders kwamen ben ik vanaf Catania eerste even naar het zuiden gegaan, om Siracusa te bekijken. In de ANWB toeristen gids was dit een van de toppers, en het leek me wel leuk om deze stad te gaan bekijken.
De afstand tussen Catania en Siracusa is dusdanig groot, rond de 30 mijl, dat ik daar de gehele dag over doe. Ik kwam dus pas rond 21:00 aan in Siracusa. Omdat ik wat geld wilde uitsparen ben ik maar voor anker gegaan, en de volgende ochtend wilde ik dan naar de jachthaven gaan.

Behoorlijke wind bij de ankerplaats
De volgende ochtend bleek het echter behoorlijk te waaien, precies dwars op de stadskade, en ook precies dwars op de ligplaatsen in de jachthaven. Hmm, zal ik nu wel of niet proberen af te meren, of kan ik beter wachten tot het eind van de avond als de wind gaat liggen? Dan kan ik niets zien van de stad, want de volgende dag moest ik alweer terug naar Catania om mijn ouders op te halen. Hmmm. De vlaggen lijken wel minder strak te staan in de stad. Net op het moment dat ik had besloten dat ik wel even naar de haven kon varen, om te kijken hoeveel wind er daar stond kwam de buurman met zijn bijbootje naar mij toe. Hij vroeg zich af of ik vervoer naar de stad nodig had! Ja graag, hoef ik ook niet meer te verhalen. (Er stond veel te veel wind om zelf met mijn bijbootje naar de kant te kunnen roeien). En siracussa was inderdaad schitterend.
Kerk in Siracusa
Ortiga, de oude stad van Siracusa
De volgende ochtend, niet te vroeg natuurlijk, weer vertrokken richting Catania om mijn ouders op te halen. Met mijn ouders wilde ik graag door de straat van Messina zeilen. In 2005 ben ik hier al een keer geweest met de marine, maar op eigen kiel leek me wel bijzonder.
Het eerste obstakel bleek het aan boord gaan. Zelf ben ik helemaal gewend om gewoon van en aan boord te springen, maar voor mijn ouders toch maar een loopplank geleend. Dat bleek al uitdagend genoeg!

De eeste dag kregen mijn ouders gelijk een vuurdoop. De afstanden zijn hier vrij groot, dus je moet eigenlijk elke dag ergens tussen de 20 en 30 mijl varen. Er stond een stevige wind, kracht 7 tegen, en we waren alle drie doorweekt toen we aankwamen in Riposto. Het afmeren was ondanks de aanwezigheid van extra handjes behoorlijk spannend. De weersverwachting voor de volgende dag bleek niet veel beter. Weer veel wind. Alternatief programma, een bezoekje aan Taormina, een van de meest toeristische plaatsjes in Sicilie. Om er te komen moesten we eerst een stuk lopen, toen met de trein, en vervolgens nog met de bus.
Amfitheater in Taormina
Terwijl we door het amfitheater liepen kreeg ik een vreselijk deja vu gevoel. Volgens mij ben ik hier al eens geweest. Hmmm. Vijf minuten later wist ik het zeker, hier ben ik in 2005 ook geweest! Lekker suf, zoveel moeite om dit plaatsje te bereiken, en ik was er al geweest.

Nogmaals door de staatjes gelopen en genoten van de lokale specialiteit, arranchini. Dit zijn een soort nasi ballen, maar dan niet met nasi, maar met Italiaanse rijst. Ik ben voor de pistache variant gegaan.
De volgende dag hebben we zeil gezet richting Messina. De wind was een stuk aangenamer, maar het bleek nog een flinke kluif te zijn om in Messina aan te komen. Het laatste stuk hebben we al motorsailend afgelegd, en rond 22:00 lagen we vast in Messina.

De straat van Messina is berucht en beroemd om zijn valwinden en gemene draaikolken, dus het nauwste gedeelte is alleen begaanbaar bij slack (het omslag punt van eb naar vloed als de stroming het minst is). Gelukkig viel dit niet te vroeg, en kon ik lekker tot een uur of negen uitslapen. Rond half twaalf zijn we vertrokken.

Direkt na vertrek werden we al getrakeerd op de bijzondere boten die in de straat van Messina varen om zwaardvissen te vangen.

Voor de boot steekt een stellage uit die ongeveer 1.5 keer de bootlengte heeft, en daar zit een mannetje met een harpoen om de zwaardvissen te vangen.

Boven in de stellage zitten vier man, en die kijken vanaf die hoogte naar het water om te zien waar de zwaardvissen zijn. Het is bijzonder indrukwekkend zoals ze rondjes varen. En van heel dichtbij hebben we ze gedag kunnen zeggen!

Om het smalste gedeelte van de straat te bereiken moesten we opkruizen, maar we konden bijna alles op zeil doen. Bij het ronden van deze elektriciteits mast zijn we de straat weer uitgevaren. Geen rare stromingen, goede wind, en een schitterende tocht.
Trots dat we door de straat gevaren waren, zijn we doorgegaan naar de eerst volgende haven, Milazzo. Veel later dan gepland zijn we daar afgemeerd. De volgende ochtend zijn mijn ouders weer van boord gegaan. Volgens mij hebben ze het reuze naar hun zin gehad.

maandag 15 augustus 2011

Pas op waar je om vraagt.

Pas op waar je om vraagt.
Misschien krijg je het ook.

Vlak voordat ik uit Patras wilde vertrekken meerde een boot met een Australische eigenaar naast mij af. We raakte even in gesprek, en de schipper vroeg waar ik heen ging. Toen hij vernam dat ik naar Sicilie zou varen wenste hij mij een "good crossing". Ik antwoorde dat ik eigenlijk alleen hoopte dat de oversteek snel zou zijn. Nou dat was hij!

Ok, ik ben blij dat ik het gehaald heb, maar hoe was de oversteek dan?
Nou rond een uur of 12 vertrok ik uit Patras (Griekenland), dit viel ongeveer samen met het vertrek van een zeil regatta. Dus de gehele middag heb ik tussen de Griekse zeilboten gevaren. Om de baai van Patras uit te komen moesten we laveren. Omdat Madame Curie wat langzamer was dan de andere boten, ben ik alle zeilboten minimaal 1x tegen gekomen. Het was perfect zeilweer, en Madame Curie liep lekker rond de 4-4.5 knoop. Toen de nacht inviel bevond ik mij tussen de eilanden Zakintos en Kefalonia, en van de een op het andere moment viel de wind helemaal weg. Dus de motor maar starten. Na een klein uurtje motorboot varen was er weer wind. Dus zeilen omhoog, en gaan.

Vanaf ongeveer een uur na zonsondergang tot een uur of 10 's morgens slaap ik. Dat wil zeggen, ik slaap een kwartiertje, en word dan wakker om buiten te kijken of alles in orde is, en of er geen boten of schepen in de buurt zijn. Dus effectief slaap ik 45 minuten per uur. Omdat ik in de buurt van land was, lagen er overal om mij heen allemaal kleine vissersbootjes, en dat betekent dat ik lang niet altijd de volle 15 minuten kon slapen.

In de loop van de volgende dag nam de wind toe, tot zeker kracht 6-7 Beaufort. Een rif in het grootzeil, een rif in de genua en een rif in de bezaan. De wind kwam schuin van voren, dus ik kon met een knik in de schoot flink over het water scheuren. Zie onderstaand filmpje.




De golven waren wel exceptioneel hoog. In de loop van de dag begon ik me ook behoorlijk beroerd te voelen. Ik moest me continue vasthouden met twee handen, anders werd ik ergens tegen aan gesmeten. Op een gegeven moment, toen ik de trap afliep naar binnen kwam er een zeer grote golf, en ik werd tegen de zijkant gesmeten. Precies op mijn rug. Sindsdien heb ik last van mijn rug. De absolute tegenslag kwam toen ik ook nog een moest overgeven. Er is een heel groot nadeel van het onder kotsen van je boot: als solo zeiler moet je het ook zelf opruimen!

Ook het slapen aan de lage kant ( de kant waar de boot schuin naar toe ligt) op de bank wilde niet meer. Ik werd door het rollen  van de boot uit mijn bed geslingerd. Dus van ellende maar mijn matras op de grond gelegd, kan ik tenminste niet meer vallen.

Matras ingeklemd tussen de tafel en de bank.
De volgende dag was niet veel beter. Nog steeds veel wind, hoge golven, en ik niet helemaal lekker. Het was nog steeds onmogelijk om iets te koken, veel te gevaarlijk. Het enige voordeel dat ik kon ontdekken was dat ik heel snel de juiste kant op ging. Een blik op de GPS gaf een hoop goede moed.


De vierde dag was schitterend. De wind was wat gaan liggen, Sicilie kwam in zicht, en ik heb meer gegeten dan de eerste 3 dagen bij elkaar (alles wat je binnen een kwartier uitkotst telt niet mee). In de loop van de middag is de wind helemaal gaan liggen, en ben ik op de motor doorgevaren. In het onderstaande videotje ziet de zee er weer een stuk vriendelijker uit. Doordat er de voorafgaande dagen veel wind stond staat er nog wel deining.

Als laatste nog een foto van de aanblik van de Etna, met een volledig kalme zee.
Volgende keer als een buurschipper me een goede oversteek wenst, dan antwoord ik dat ik hoop dat de oversteek comfortabel is.

vrijdag 5 augustus 2011

Gehaald!!!

Ik ben aangekomen op Sicilie.
Het was een snelle oversteek.
Ik was vreselijk zeeziek.
Ik ben zeer gelukkig dat ik er ben.
Gehaald.

dinsdag 2 augustus 2011

Afscheid van Griekenland

Dag Griekenland,
Ik heb het reuze naar mijn zin gehad in Griekenland, en ik vind het jammer dat ik weer door moet reizen. Ik heb vele interessante mensen ontmoet, veelal collega zeilers. Overal waar ik aan land ging kwam ik vriendelijke en behulpzame Grieken tegen. Tot ziens!!!
Schitterende baaitjes.

Veilig havens?

Fantastisch uitzicht.

Amfitheater in Delphi.

Ruines in Delphi.

Hyper moderne brug over de baai van Korinthie.

Is dit echt Griekenland? Jazeker!!!